اقلام هیدرولیک امداد و نجات

برش دهنده ها (Cutters)

برش دهنده در واقع نوعی قیچی هیدرولیکی است که جهت بریدن فلز طراحی شده است. اغلب به خاطر شکل ظاهری و فرم تیغه ها، به آن "آرواره های زندگی" نیز می گویند. این ابزار ها گاهاً بر اساس توانایی شان در برش یک میله گرد فلزی دسته بندی می شوند و اغلب در بریدن بدنه ماشین در عملیات آزاد سازی مورد استفاده قرار می گیرند. تیغه های برش دهنده قابل تعویض هستند و توسعه و پیشرفت این تیغه ها به موازات توسعه و پیشرفت صنعت اتوموبیل سازی است تا همیشه بتوانند پاسخوگی چالش های جدید باشند.

اسپریدر یا باز کننده (Spreader)

یک اسپریدر یک ابزار هیدرولیکی می باشد که طراحی آن با دو بازو صورت گرفته که در یک سَری باریک (نوک) به همدیگر می رسند، و از نیروی فشار هیدروولیکی جهت جدا کردن یا باز کردن دو بازو استفاده می شود. نوک ابزار وارد فضای باریک باز بین دو پنل خودرو (مانند فضای بین دو در، یا بین یک در و یک گلگیر) می شود. همچنین از اسپریدر ها می توان جهت کندن در از چهارچوبشان نیز استفاده کرد.

جک های تعمینی(Extension rams)

از جک ها در مقایسه با کاترها و اسپریدر ها، بسیار کمتر در عملیات امداد و نجات خودرو ها استفاده می شود. با تمام وجود، این جک ها هدف بسیار مهمی دارند. این ابزار ها در سایز ها و انواع زیادی تولید می شوند، مانند انواع تک پیستونه، دو پیستونه و جک های تلسکوپی. سایز های معمولا بین 50 و80 سانتیمتر تا 178 سانتیمتر متغیر می باشند. جک های از مایع هیدرولیک بیشتری در مقایسه با اسپریدرها و کاتر ها استفاده می کنند، لذا کاملا ضروری است که پمپ استفاده شده ظرفیت کافی داشته باشد تا جک اجازه داشته باشد به امتداد کامل خود برسد. شرکت فنی و مهندسی درخشش افرنگ تا بحال در زمینه ابزار آلات امداد و نجات هیدرولیکی با سازمان هلال احمر و شرکت بازرگانی پتروشیمی ایران فعالیت نموده است .

اقلام هیدرولیک امداد و نجات - شرکت درخشش افرنگ

تاریخچه ابزار امداد و نجات

ابزارهای امداد و نجات هیدرولیک توسط امدادگران به منظور کمک در نجات قربانیان حوادث رانندگی و همچنین نجات قربانیان از فضاهای بسته کوچک مورد استفاده قرار می گیرند. این ابزار ها شامل کاترها، اسپریدرها و جک ها و سیستمهای هیدرولیکی می باشند . اینگونه ابزار ها برای اولین در سال 1961 به عنوان وسیله ای جهت نجات رانندگان مسایقات اتوموبیل رانی از ماشین هایشان بعد از تصادف مورد استفاده قرار گرفتند.

ابزار های امداد و نجات هیدرولیکی از نیروی یک پمپ هیدرولیک استفاده می کنند. این پمپ ها میتوانند با دست، با پا و یا با موتور کار کنند و یا حتی این امکان وجود دارد که این پمپ ها در داخل خود ابزار تعبیه گردند. این ابزار ها می تواندد تک محوره باشند به این معنی که فشار هیدرولیک، سیلندر را تنها در یک جهت حرکت می دهد و سپس با استفاده از یک شیر اطمینان و یک فنر، به نقطه شروع باز می گردد یا میتوانند دو محوره باشند به این معنی که از فشار هیدرولیکی برای هم باز کردن و هم بستن سیلندر بهره برداری می شود. اخیراً، سازندگان اینگونه ابزار های امداد و نجات اقدام به ارائه آپشن هایی برای مدل های الکتریکی نیز نموده اند. در این مدل ها، از موتورهای چرخشی الکتریکی ساده و یا پیستوهای پیچی به جای ساختار قبلی استفاده کرده و قابلیت اطمینان بیشتر، هزینه کمتر، وزن سبک تر، کارکرد راحت تر، حمل راحت تر، سرعت بیشتر و توان بالاتر را در اختیار می گذارند .

"ابزار امداد و نجات هرست" را ویلیام هرست در سال 1961، بعد از اینکه وی در یک مسابقه اتوموبیل رانی مشاهده کرد که کارگران بیش از یک ساعت طول کشید تا راننده زخمی در یک حادثه را از ماشینش خارج کنند، اختراع نمود. قبل از آن، امدادگران غالباً از اره های گرد برای باز کردن ماشین استفاده می کردند اما این متد چند ایراد اساسی داشت: اره ممکن بود جرقه ایجاد کنند که می توانست منجر به آتش سوزی شود، صداهای بلند ایجاد کنند، که باعث استرس هر چه بیشتر حادثه دیده می شد و همچنین غالبا کند می بریدند. در مقابل امدادگران می توانستند سعی کنند درب های ماشین را با استفاده از دیلم یا چکش های خاص باز نمایند اما این کار ثبات وسیله نقلیه را به مخاطره می انداخت، به مصدوم جراحات بیشتر وارد می کرد یا به طور ناخواسته ایربگ های خودرو را فعال می کرد.

در مقایسه، کاتر ها و اسپریدر های هیدرولیک صدای کمتری دارند، سریعتر، قوی تر و همه کاره تر می باشند. آنها می توانند ببرند، باز کنند، و حتی یک خودرو را بلند کنند. اسپریدر های هیدرولیک در اصل در سال 1972 توسط تیم اسمیت و مایک بریک ساخته شد. بریک بعداً یک کاتر و یک جک هیدرولیکی را ساخت.
وقتی سرنشین محصور می شود، از این ابزار جهت بلند کردن یا بریدن وسلیه نقلیه به منظور نجات سرنشین استفاده می شود. حدود 2 دقیقه طول می کشد تا سقف یک ماشیتن را برداشت. مایک بریک از عبارت "آرواره های زندگی" در توصیف این ابزار ها استفاده کرد وقتی شنید برخی می گویند که ابزار جدید آنها "مردم را از آرواره های مرگ نجات داده است". بریک بعد تر نیز یک تک ابزار امداد و نجات ساخت که عملیات های مختلف (کندن، فشار دادن، بردین و باز کردن) ابزار های قبلی را ترکیب می کرد.